Vandaag ben ik weer bezig met de zorg voor Yvonne. Haar situatie is dermate slecht dat ze niet meer vervoerd kan worden. Een operatie in een betere kliniek is dan ook uitgesloten.
Ondertussen word ik gek van de bureaucratie, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Wel heb ik de beste chirurg die er in het ziekenhuis rondloopt kunnen reserveren voor de operatie. De ingreep gaat maandag of woensdag plaatsvinden en de kans op overleven is 75%. Ik hoop dan ook dat ze dit weekend nog doorkomt.
Vandaag krijgt Yvonne een bloedtransfusie zodat ze op volle sterkte zal zijn. Het probleem is dat er een flink aantal aders verstopt zit, ik hoop dat ze een goede kunnen vinden.
Verder moet ze ongeveer twee weken nazorg en medicatie krijgen. Dat probeer ik ook allemaal te regelen. Omdat haar ouders niet kunnen lezen moeten ze bij de medicatie wat extra hulp krijgen. Ook regel ik momenteel onderdak voor de ouders. Omdat ze tot 1 van de laatste stammen van pygmeeen behoren voelen ze zich totaal niet thuis in de grote stad en hebben ze een rustige plek nodig.
Veel mensen verklaren me hier voor gek dat ik iemand als Yvonne probeer te helpen. Ook merk je dat ze als minder wordt gezien omdat ze een pygmee is. Veel mensen zouden haar gewoon dood laten gaan. Maar ze is zo weerloos en mooi op haar manier. Ze begrijpt en hoort wanneer ik tegen haar praat. Ze kan niet lachemen alleen maar huilen. Het zal je kind maar zijn. ik doe alles om de kleine Yvonne te helpen. Met jullie steun gaat dat me lukken.
No comments:
Post a Comment