Komkommertijd

Ik ben immidels alweer drie maanden in Yaoundé en door de regentijd is het erg rustig op het moment.

Andra, mijn jongste dochter, is na een verblijf van 5 maanden bij haar vriend en mij, weer naar Nederland vertrokken om haar Masterstudie op te pakken. Heel erg leuk voor haar, vooral omdat ze haar neefje(Tristan) weer gaat zien, haar zussen en vader, maar ik vind het helemaal niet leuk want het volet of ik helemaal alleen achter blijf. Dat komt natuurlijk helemaal goed, maar het is wel wennen. Gelukkig komt haar vriend geregeld langs om zijn schoonmoeder te helpen :)

Broederlijk Delen

Martin is terechtgekomen op een blog over een Belgische familie in Kameroen. Zij zitten daar voor hun werk. Thorsten en Griet werken voor de Stichting Broederlijk Delen wat zich inzet voor het Zuiden, om daar de mensen de kans te geven te werken aan hun toekomst.

Heel erg leuk om te lezen en het klinkt als een goed initiatief wat ook goed werkt, want ze bestaan al een tijdje.

Helaas stoppen ze, wegens een aantal redenen, met hun activiteiten in Kameroen. De komende drie jaar houden zij zich bezig met het zo netjes mogelijk afhandelen en achter laten van de beheerde activiteiten.

Martin dacht dat ik misschien kon kijken of ik wat voor hen kan betekenen mbt het overnemen van een aantal projecten. Dat leek me wel wat dus we hebben een email gestuurd en de situatie uitgelegd. Het eerste contact via de mail is gelegd en klinkt voorspoedig.
Het lijkt me gewoon al leuk om een gesprek te hebben en te horen hoe het ze is vergaan in Kameroen, persoonlijk en bedrijfsmatig.

Sporten

Op advies van mijn dochter Andra, die een half jaar hier voor haar vriend zit, ben ik weer gaan sporten. Mijn conditiie is erg slecht en ik kon ook wel wat ontspanning gebruiken volgens haar.

Normaal ging ik altijd 1x in de week een wandeling maken van een uur, maar ik kreeg het advies om dit zeker uit te breiden naar een uur meer.

Zo gezegd zo gedaan. En eerlijk is eerlijk, tijdens het lopen had ik nergen last van en het was ook lekker om weer even bezig te zijn. Maar helaas, een paar dagen na mijn activiteiten kreeg ik onwijs veel last van mijn spieren. Die krampten helemaal op, conclusie: bloedarmoede.

Niet ernstig, maar in het vervolg houd ik het toch maar bij 1x in de week rennen.

Put

De eerste put op de mijn puttenlijst gaat binnenkort gebouwd worden. Het gaat om een al bestaande put die niet meer werkt. Volgens de aannemer die ik heb gesproken komt dat omdat de putten niet diep genoeg zijn gebouwd.

Volgende week ga ik naar Doume om te kijken wat er allemaal moet worden gekocht en gedaan om deze put weer te laten werken.

Goed doen

Ik kan weer goed doen :) Van de Stichting heb ik weer geld gekregen om waterputten te slaan. Ook heb ik een tijdje geleden Yvonne geholpen met haar waterhoofd.

Verder kan ik de Toyota Landcruiser weer een mooie beurt geven voor de trouwe diensten. Die auto rijdt mij toch maar weer overal nar toe. Geen weg is te moeilijk en geen afstand te grot. Nee als ik ergens niet kom ligt dat vooral aan het menselijk kunnen, en dan natuurlijk dat van mij!

Yvonne terug naar Doume

Vandaag is Yvonne teruggegaan naar Doume. Ik had liever dat ze nog in het ziekenhuis van Yaounde bleef, maar haar ik kon haar ouders niet overtuigen nog even te blijven. In Doume zal Yvonne in het ziekenhuis van Doume worden opgevangen.

Yvonne voor haar vertrek

 

 

In de auto

      

Aankomst in Doume, waar ze direct door zuster Anne Marie wordt opgevangen en gecontroleerd op koorts.