Automonteur

Om mijn auto te onderhouden heb ik gezocht naar een monteur. Het zoeken naar een monteur is net als in nederland een zoektocht. Niet iedereen die zegt een auto te kunnen maken, kan ook daadwerelijk een auto maken. Het is dan ook een proces geweest van trial and error en dan voornamelijk error.

Maar nu na een jaar kan ik eindelijke met een gerust hart mijn auto bij een competente monteur laten. Hij behandeld de auto alsof het zijn eigen auto is die nog jaren mee moet gaan en dat is precies wat ik zocht.

Het is de bedoeling dat als je je auto bij de monteur brengt je er dan ook bij blijft om te kijken of hij doet wat je aangevraagd hebt. Dat betekent vaak dat je een hele dat kwijt bent met zitten op een ongemakkelijk bankje(als dat er al is) en streng kijken zodat het lijkt alsof je weet waar de monteur mee bezig is. Het zal voor niemand verbazingwekkend zijn dat ik wel heel streng kijk maar uiteindelijk heb ik geen idee waar ze mee bezig zijn.

Mijn huidige monteur weet dat ik geen verstand heb van auto’s en had dus gemakkelijke en loopje met mij kunnen nemen, maar in plaats daarvan zorgt hij ervoor dat mijn auto rijd en ook nog eens god rijd. Ook verleent hij de service dat hij en zijn werknemers bij mij op het erf komen werken als ik niet in staat ben om mijn auto langs te komen brengen. Dat ik erg tevreden ben met mijn monteur is dan ook zacht uitgedrukt.

Omdat we elkaar de laatste tijd vaak zien heb ik ook de kans gehad om de man achter de montuer te leren kennen. Zo ben ik erachter gekomen dat hij een ernstige ziekte heeft die behandelbaar is, maar waar hij nog niet het geld voor heeft kunnen sparen. Het gaat om zijn spieren. Hoewel hij weet dat ik een klein beetje geld heb heeft hij mij nog nooit om een cent gevraagd. Misschien een rare reden is het wel een de redenen om hem te willen helpen. Verder is het een man die nooit klaagt en het leven, hoe ongelukkig het soms ook is, neemt zoals het is. Om een idee te geven met welke pijn hij dagelijks leeft heb ik een foto gemaakt. Ben nog aan het twijfelen of ik die op mijn blog zal plaatsen. Het is namelijk geen vrolijke foto.


Natuurlijk kom ik dagelijks in contact met mensen die mijn hulp nodig hebben en daar zitten ook echt schrijnende gevallen tussen. Maar ik kan niet tegen iedereen ja zeggen.

Maar bij deze man, die mij helpt wanneer ik daar om vraag, wil ik graag wat terug doen. De operatie voor zijn been kost rond de 500,- euro en dan is hij genezen. Misschien dat de stichting iets voor deze man kan betekenen of in ieder geval op weg helpen.