Mijn auto wordt de komende dagen onderhanden genomen door mijn garagist, dus mocht ik naar buiten willen gaan dan zal ik de taxi moeten pakken en daar heb ik een grondige hekel aan. Omdat ik hier heb geleefd ben ik niet anders gewent dan dat er taxi’s zijn, maar zelf ik ben verbaasd over de enorme groei van taxis in Yaounde en de problemen die dat met zich mee brengt.
Taxichauffeurs leven, net als in alle andere landen, van de ritten die ze maken en het geld dat ze daar mee verdienen. Maar in NL als je een taxi neemt heb je die voor jezelf. In Kameroen deel je een taxi en altijd met 1 persoon meer dan er wettelijk in een auto kunnen. Je moet weten waar je naar toe wilt gaan en aangezien er niet heel veel met straatnamen wordt gewerkt, moet je de verschillende wijken kennen van Kameroen. Ik kan zeggen dat er 5x meer wijken zijn in Yaounde dan dat er stadsdelen zijn in Amsterdam.
Maar goed er zijn dus geen straat namen dus je moet werken met wijken en herkeningspunten. Het volgende wat je moet weten is wat verschillende afstanden kosten, als je niet duidelijk zegt hoeveel je voor een rit betaalt zullen ze altijd proberen om er wat meer van te maken. Als je weet waar je naar toe wilt en je weet hoeveel je moet betalen is het zaak om aan de goede kant van de weg te staan. Sta je aan de verkeerde kant van de weg voor je eindbestemming dan is er geen taxi die je mee zal nemen. Als je goed staat dan is het wachten totdat er een taxi langskomt en dit gebeurt heel vaak aangzien er een heleboel taxis zijn in Yaounde.
De taxis in Yaounde zijn geel dus je kan ze ook niet missen. Als een taxi plek heeft, en plek wordt bepaald door de taxichauffeur op basis van andere zaken dan ruimte, dan zal hij langzamerrijden en claxoneren zodat je kan aangeven waar je naar toe wilt gaan. Helaas ben jij niet de inge persoon die wacht op een taxi en er zijn geen taxipunten dus iedereen staat gewoon aan een kant van de weg te wachten.
S’ochtends, s’middags en s’avonds staan er dus grote groepen mensen te wachten op taxis.
Als een taxi besluit om je niet mee te nemen dan rijd hij door naar de volgende persoon die staat te wachten op een taxi enzo verder totdat hij of iemand mee neemt of verder rijdt. Een claxon volgend op je bestemming betekent dat je mag instappen. Dit proces neemt een paar seconden in beslag, maar omdat ik niet de enige ben die ergens naar toe wil is de straat vol met taxis die claxoneren en zorgen voor lange files over de hele stad. Wat betekent dat een rit van 15 minuten rustig 30 of zelfs 45 minuten kan duren. Wat misschien nog niet eens zo heel erg is als je in je eentje in de taxi zit, maar met 5 medepassasgiers en 1 chauffeur is dat een heel ander plaatje. En daarom hou ik er niet van om een taxi te nemen.
Friday, April 18, 2008
Monday, April 14, 2008
Marktprijzen
De afgelopen weken zijn erg druk geweest. Zoals ik al melde ben ik ziek en ik heb nu pas het idee dat ik me een beetje beter aan het voelen ben. Omdat ik ziek ben is mijn dochter hier voor drie weken en daar ben ik heel blij mee, maar dat maakt mijn anders vrij rustige leventje wel een stuk drukker. In plaats van alleen voor mezelf te zorgen moet ik ook op haar letten. Niet dat het gevaarlijk is in Yaounde en dat ze niets zelf kan doen, maar de zaken gaan hier wel anders dan in Nederland.
Een simpel voorbeeld: de boodschappen doen. In Nederland pak je de fiets(of auto om flink in te slaan) je gaat naar de supermarkt, vult je mandje of karretje met wat je nodig hebt, rekent af en gaat weer naar huis toe. In Kameroen gaat het iets anders. Er bestaat zoiets als een supermarkt, maar deze zijn erg duur en zijn voor de normale bevolking niet bereikbaar. Blijft over de markt om je boodschappen te doen. Weer moet ik er bij zeggen dat de markt hier niets lijkt op de markt in NL.
De markten hier kunnen erg groot zijn en erg klein, maar het is er alijd druk en elk beschikbaar plekje wordt gebruikt als ruimte om je waren te verkopen. De stallingen zijn allemaal verschillend en geen is eigenlijk hetzelfde. Sommige mensen hebben een houtenhutje met spullen, andere mensen hebben alleen een plakje om achter te staan. En dit allemaal door elkaar! Ik kan je vertellen dat dit erg chaotisch overkomt als je er voor het eerst komt. En toch is er als je goed kijkt een zekere orde in de chaos. Zo zul je alle slagers bij elkaar in de buurt vinden, alle kippenverkopers bij elkaar, de groentje bij elkaar enzevoort.
In de supermarkt hangt bij elk product een prijskaartje, in de markt in Yaounde moet je weten wat de prijs is van elk product want ze werken, bijna nooit, met prijskaartjes. Dus als mijn dochter boodschappen wil doen dan zal zij 5 tomaten kopen voor 1000cfa terwijl iedere inwoner van Yaounde weet dat deze niet meer horen te kosten dan 300cfa. Hetzelfde met alle andere boodschappen, de prijs zal een stuk hoger liggen als ik haar er alleen op uit laat gaan. Dus als er boodschappen moeten worden gedaan stuur ik haar mee met een van haar vele tantes en kan zij toch nog voor haar moeder zorgen.
Een simpel voorbeeld: de boodschappen doen. In Nederland pak je de fiets(of auto om flink in te slaan) je gaat naar de supermarkt, vult je mandje of karretje met wat je nodig hebt, rekent af en gaat weer naar huis toe. In Kameroen gaat het iets anders. Er bestaat zoiets als een supermarkt, maar deze zijn erg duur en zijn voor de normale bevolking niet bereikbaar. Blijft over de markt om je boodschappen te doen. Weer moet ik er bij zeggen dat de markt hier niets lijkt op de markt in NL.
De markten hier kunnen erg groot zijn en erg klein, maar het is er alijd druk en elk beschikbaar plekje wordt gebruikt als ruimte om je waren te verkopen. De stallingen zijn allemaal verschillend en geen is eigenlijk hetzelfde. Sommige mensen hebben een houtenhutje met spullen, andere mensen hebben alleen een plakje om achter te staan. En dit allemaal door elkaar! Ik kan je vertellen dat dit erg chaotisch overkomt als je er voor het eerst komt. En toch is er als je goed kijkt een zekere orde in de chaos. Zo zul je alle slagers bij elkaar in de buurt vinden, alle kippenverkopers bij elkaar, de groentje bij elkaar enzevoort.
In de supermarkt hangt bij elk product een prijskaartje, in de markt in Yaounde moet je weten wat de prijs is van elk product want ze werken, bijna nooit, met prijskaartjes. Dus als mijn dochter boodschappen wil doen dan zal zij 5 tomaten kopen voor 1000cfa terwijl iedere inwoner van Yaounde weet dat deze niet meer horen te kosten dan 300cfa. Hetzelfde met alle andere boodschappen, de prijs zal een stuk hoger liggen als ik haar er alleen op uit laat gaan. Dus als er boodschappen moeten worden gedaan stuur ik haar mee met een van haar vele tantes en kan zij toch nog voor haar moeder zorgen.
Sunday, April 6, 2008
Regenseizoen
Het regenseizoen is begonnen en dat betekent, zoals de naam al zegt, heel veel regen. Anders dan in Nderland betekent dit niet dat het koud is, in tegendeel het is juist aangenamer door dat de regen zorgt voor flink wat verkoeling. Zonder is het ongeveer 30 graden.
Omdat mijn huis vrij hoog gelegen heb ik zelf niet heel veel last van de regen. Maar hoe lager je komt in de stad hoe erger de huizen en dus de bewoners het te verduren hebben. De regenbuien zijn namelijk erg heftig en hard. We hebben het hier echt over regen waarbij de losse grond gemakkelijke en snel weg stroomt en veranderd in een modderpoel. De regen stroomt naar beneden en de modder dus ook. Het is dan ook een drama om ‘beneden’ te wonen. Je huis bestaat, als je geluk hebt uit betonnen muren en een houten deur, maar vaker is het opgetrokken uit hout en niet al te stevig ook nog. Je kunt je dus wel voor stellen wat de regen en modder doet met deze huizen.
Het regen seizoen is vaak niet langer dan een maand, uiterlijk twee maanden. Maar de ravage die de regen aanricht in die relatieve korte periode is onvoorstelbaar.
Maar goed ik zit dus droog en behalve last van wat lekkende kieren mag ik niet klagen!
Omdat mijn huis vrij hoog gelegen heb ik zelf niet heel veel last van de regen. Maar hoe lager je komt in de stad hoe erger de huizen en dus de bewoners het te verduren hebben. De regenbuien zijn namelijk erg heftig en hard. We hebben het hier echt over regen waarbij de losse grond gemakkelijke en snel weg stroomt en veranderd in een modderpoel. De regen stroomt naar beneden en de modder dus ook. Het is dan ook een drama om ‘beneden’ te wonen. Je huis bestaat, als je geluk hebt uit betonnen muren en een houten deur, maar vaker is het opgetrokken uit hout en niet al te stevig ook nog. Je kunt je dus wel voor stellen wat de regen en modder doet met deze huizen.
Het regen seizoen is vaak niet langer dan een maand, uiterlijk twee maanden. Maar de ravage die de regen aanricht in die relatieve korte periode is onvoorstelbaar.
Maar goed ik zit dus droog en behalve last van wat lekkende kieren mag ik niet klagen!
Friday, April 4, 2008
Automonteur
Om mijn auto te onderhouden heb ik gezocht naar een monteur. Het zoeken naar een monteur is net als in nederland een zoektocht. Niet iedereen die zegt een auto te kunnen maken, kan ook daadwerelijk een auto maken. Het is dan ook een proces geweest van trial and error en dan voornamelijk error.
Maar nu na een jaar kan ik eindelijke met een gerust hart mijn auto bij een competente monteur laten. Hij behandeld de auto alsof het zijn eigen auto is die nog jaren mee moet gaan en dat is precies wat ik zocht.
Het is de bedoeling dat als je je auto bij de monteur brengt je er dan ook bij blijft om te kijken of hij doet wat je aangevraagd hebt. Dat betekent vaak dat je een hele dat kwijt bent met zitten op een ongemakkelijk bankje(als dat er al is) en streng kijken zodat het lijkt alsof je weet waar de monteur mee bezig is. Het zal voor niemand verbazingwekkend zijn dat ik wel heel streng kijk maar uiteindelijk heb ik geen idee waar ze mee bezig zijn.
Mijn huidige monteur weet dat ik geen verstand heb van auto’s en had dus gemakkelijke en loopje met mij kunnen nemen, maar in plaats daarvan zorgt hij ervoor dat mijn auto rijd en ook nog eens god rijd. Ook verleent hij de service dat hij en zijn werknemers bij mij op het erf komen werken als ik niet in staat ben om mijn auto langs te komen brengen. Dat ik erg tevreden ben met mijn monteur is dan ook zacht uitgedrukt.
Omdat we elkaar de laatste tijd vaak zien heb ik ook de kans gehad om de man achter de montuer te leren kennen. Zo ben ik erachter gekomen dat hij een ernstige ziekte heeft die behandelbaar is, maar waar hij nog niet het geld voor heeft kunnen sparen. Het gaat om zijn spieren. Hoewel hij weet dat ik een klein beetje geld heb heeft hij mij nog nooit om een cent gevraagd. Misschien een rare reden is het wel een de redenen om hem te willen helpen. Verder is het een man die nooit klaagt en het leven, hoe ongelukkig het soms ook is, neemt zoals het is. Om een idee te geven met welke pijn hij dagelijks leeft heb ik een foto gemaakt. Ben nog aan het twijfelen of ik die op mijn blog zal plaatsen. Het is namelijk geen vrolijke foto.
Natuurlijk kom ik dagelijks in contact met mensen die mijn hulp nodig hebben en daar zitten ook echt schrijnende gevallen tussen. Maar ik kan niet tegen iedereen ja zeggen.
Maar bij deze man, die mij helpt wanneer ik daar om vraag, wil ik graag wat terug doen. De operatie voor zijn been kost rond de 500,- euro en dan is hij genezen. Misschien dat de stichting iets voor deze man kan betekenen of in ieder geval op weg helpen.
Maar nu na een jaar kan ik eindelijke met een gerust hart mijn auto bij een competente monteur laten. Hij behandeld de auto alsof het zijn eigen auto is die nog jaren mee moet gaan en dat is precies wat ik zocht.
Het is de bedoeling dat als je je auto bij de monteur brengt je er dan ook bij blijft om te kijken of hij doet wat je aangevraagd hebt. Dat betekent vaak dat je een hele dat kwijt bent met zitten op een ongemakkelijk bankje(als dat er al is) en streng kijken zodat het lijkt alsof je weet waar de monteur mee bezig is. Het zal voor niemand verbazingwekkend zijn dat ik wel heel streng kijk maar uiteindelijk heb ik geen idee waar ze mee bezig zijn.
Mijn huidige monteur weet dat ik geen verstand heb van auto’s en had dus gemakkelijke en loopje met mij kunnen nemen, maar in plaats daarvan zorgt hij ervoor dat mijn auto rijd en ook nog eens god rijd. Ook verleent hij de service dat hij en zijn werknemers bij mij op het erf komen werken als ik niet in staat ben om mijn auto langs te komen brengen. Dat ik erg tevreden ben met mijn monteur is dan ook zacht uitgedrukt.
Omdat we elkaar de laatste tijd vaak zien heb ik ook de kans gehad om de man achter de montuer te leren kennen. Zo ben ik erachter gekomen dat hij een ernstige ziekte heeft die behandelbaar is, maar waar hij nog niet het geld voor heeft kunnen sparen. Het gaat om zijn spieren. Hoewel hij weet dat ik een klein beetje geld heb heeft hij mij nog nooit om een cent gevraagd. Misschien een rare reden is het wel een de redenen om hem te willen helpen. Verder is het een man die nooit klaagt en het leven, hoe ongelukkig het soms ook is, neemt zoals het is. Om een idee te geven met welke pijn hij dagelijks leeft heb ik een foto gemaakt. Ben nog aan het twijfelen of ik die op mijn blog zal plaatsen. Het is namelijk geen vrolijke foto.
Natuurlijk kom ik dagelijks in contact met mensen die mijn hulp nodig hebben en daar zitten ook echt schrijnende gevallen tussen. Maar ik kan niet tegen iedereen ja zeggen.
Maar bij deze man, die mij helpt wanneer ik daar om vraag, wil ik graag wat terug doen. De operatie voor zijn been kost rond de 500,- euro en dan is hij genezen. Misschien dat de stichting iets voor deze man kan betekenen of in ieder geval op weg helpen.
Subscribe to:
Posts (Atom)