Samenwerking

Zoals ik al heb vermeld heb ik contact gezocht met de orgainsatie Broederlijk Delen. Daar is een paar weken terug antwoord op gekomen en ik ga nu met het hoofd van de afdeling Kameroen praten om te kijken of wij iets voor elkaar kunnen betekenen.

Ik heb al een beetje kunnen lezen waar zij werken en wat de verschillende projecten zijn en dat ziet er allemaal erg interessant uit.

Ik houd jullie op de hoogte!

Verder ben ik toch meer aan het doen dan kijken naar de foto’s van zuster Anne-marie. Het blijft moeilijk, maar ik voel toch wel heel sterk de drang om daar iets mee te doen. Ik weet nog niet hoe en in wat voor vorm, maar ik zou wel graag hulp willen bieden.

Bij Yvonne liep ik overal tegen de muur omdat ik het systeem niet kende, maar ik heb goed geleerd en kan mijn weg daar nu prima in vinden. Dat is al een voordeel mocht ik meer deze weg inslaan.

Het gaat goed met Yvonne

Het gaat goed met de kleine Yvonne. Haar ouder hebben  het ongeveer 2 weken vol kunnen houden om bij de zusters op de missepost van Doumé te leven. Helaas niet langer maar haar ouders konden het dorpse leven niet meer aan en hebben besloten om weer terug naar het oerwoud te gaan. Zuster Anne-marie (een franciase van ongeweer 60 jaar oud) heeft de zorg voor Yvonne opzich genomen. Het was ook zuster Anne-marie die besloot om haar naar het ziekenhuis in Yaoundé te brengen. Ik kan niet heel vaak die kant opkomen dus daarom hebben we besloten dat zij mij wekelijks op de hoogte houdt over de revalidatie van kleine Yvonne.

Het hoofd van Yvonne word met de dag kleiner. Het draineer systeem wat ze in haar lichaam hebben gestopt doet zijn werk goed. De dokter die haar heeft geopereerd wil nog altijd weten hoe het met haar vraagt is altijd bereidt om onze vragen te beantwoorden. Betere nazorg had ik me niet kunnen wensen ook al betalen we ervoor.

Haar hoofdje is nu net zo groot als een normale baby, tenminste de voorkant dan. De achterkant, daar zit het gat, moet langzaam helen en dichten. Zodra dat is gebeurt dan kan Yvonne weer wat meer actievere dingen gaan doen, zoals babies graag willen doen.

Eind oktober dan komt ze naar Yaounde voor een check-up en dan horen we hopelijk weer dat alles goed gaat.

Zuster Anne-marie blijft ondertussen niet stil zitten en heeft me alweer 3 foto’s laten zien van andere schrijnende gevallen. Ik moet nog bijkomen van kleine Yvonne, dat heeft er emotioneel toch wel ingehakt dus voorlopig blijft het bij kijken.

Volleybal

De Chinezen zijn erg actief in Kameroen als het gaat om infrastructuur. Veel transportvervoer en wegen worden door de chinezen aangelegd.

Nu hebben ze een nieuw project opgeleverd, een nieuw sportpaleis(Stade in het frans). Samen met Andra en haar vriend Christiaan ben ik daar naar toe geweest om te kijken naar een volleybal wedstrijd. Het ging om deelname voor de kampioenschappen 2010 in Rome.

Het is een hele leuke dag geweest waarin ik me weer eens ouderwets vermaakt hebt. Ook leuk om de nieuwe trots van Yaounde van binnen te zien. Het is een mooi gebouw, maar natuurlijk wel via de Kameroense normen. Verwacht geen hoogstandjes zoals het nieuwe Olympisch Stadion in Beijing, hahaha.

Gelukkig won Kameroen dus niemand raakte gewond die dag. Heel anders dan wanneer de ‘ontembare leeuwen’ hadden gespeeld. Maar ja voetbal leeft natuurlijk iets meer hier in Afrika.

Komkommertijd

Ik ben immidels alweer drie maanden in Yaoundé en door de regentijd is het erg rustig op het moment.

Andra, mijn jongste dochter, is na een verblijf van 5 maanden bij haar vriend en mij, weer naar Nederland vertrokken om haar Masterstudie op te pakken. Heel erg leuk voor haar, vooral omdat ze haar neefje(Tristan) weer gaat zien, haar zussen en vader, maar ik vind het helemaal niet leuk want het volet of ik helemaal alleen achter blijf. Dat komt natuurlijk helemaal goed, maar het is wel wennen. Gelukkig komt haar vriend geregeld langs om zijn schoonmoeder te helpen :)

Broederlijk Delen

Martin is terechtgekomen op een blog over een Belgische familie in Kameroen. Zij zitten daar voor hun werk. Thorsten en Griet werken voor de Stichting Broederlijk Delen wat zich inzet voor het Zuiden, om daar de mensen de kans te geven te werken aan hun toekomst.

Heel erg leuk om te lezen en het klinkt als een goed initiatief wat ook goed werkt, want ze bestaan al een tijdje.

Helaas stoppen ze, wegens een aantal redenen, met hun activiteiten in Kameroen. De komende drie jaar houden zij zich bezig met het zo netjes mogelijk afhandelen en achter laten van de beheerde activiteiten.

Martin dacht dat ik misschien kon kijken of ik wat voor hen kan betekenen mbt het overnemen van een aantal projecten. Dat leek me wel wat dus we hebben een email gestuurd en de situatie uitgelegd. Het eerste contact via de mail is gelegd en klinkt voorspoedig.
Het lijkt me gewoon al leuk om een gesprek te hebben en te horen hoe het ze is vergaan in Kameroen, persoonlijk en bedrijfsmatig.

Sporten

Op advies van mijn dochter Andra, die een half jaar hier voor haar vriend zit, ben ik weer gaan sporten. Mijn conditiie is erg slecht en ik kon ook wel wat ontspanning gebruiken volgens haar.

Normaal ging ik altijd 1x in de week een wandeling maken van een uur, maar ik kreeg het advies om dit zeker uit te breiden naar een uur meer.

Zo gezegd zo gedaan. En eerlijk is eerlijk, tijdens het lopen had ik nergen last van en het was ook lekker om weer even bezig te zijn. Maar helaas, een paar dagen na mijn activiteiten kreeg ik onwijs veel last van mijn spieren. Die krampten helemaal op, conclusie: bloedarmoede.

Niet ernstig, maar in het vervolg houd ik het toch maar bij 1x in de week rennen.

Put

De eerste put op de mijn puttenlijst gaat binnenkort gebouwd worden. Het gaat om een al bestaande put die niet meer werkt. Volgens de aannemer die ik heb gesproken komt dat omdat de putten niet diep genoeg zijn gebouwd.

Volgende week ga ik naar Doume om te kijken wat er allemaal moet worden gekocht en gedaan om deze put weer te laten werken.